سمندر يوسفزے

په دې کټيګري کښې 18 پوسټونه موجود دي

علي محمد شاهد او سپرلے په زولنو کښې

شاعري قدرت د بعضې انسانانو په خټه کښې اغږلي وي لکه څنګه چې عامه ژبه د انسان جنياتي خاصه ده چې انسانان به ارمرو خبرې اترې کوي په عمومي ډول انسانان د نورو مخلوقاتو نه سيوا د خپل مافي الضمير…

د زرنوش شهاب په شاعرۍ کښې تلميحاتي رنګونه

انساني ژبه د اظهار د بېلابېلوضرورتونو په توګه پکارولې شي لکه څنګه چې د دنيا هر څيز د يو ارتقائي عمل نه تېريږي هم دغه رنګ د ژبې د اظهار مختلفو اړخونو هم وده کړې ده نوي نوي ميدانونه پکښې…

د قلم ياران ويښ دي

د تذکره نګارۍ تاريخ چې مونږ لړۍ کوؤ نو کۀ  په کره او پوره ډول تذکرې مونږ ته ډېرې کمې په نظر راځي خو بيا هم  د داسې تذکرو اثار ډېر د پخوا نه په نظر راځي چې مونږ ئې…

بخت دے چې مدام په پښتنو باندې ليکل کوي

ژبه د انسان د اظهار يوه داسې ذريعه ده چې د دنيا په ګوټ ګوت کښې په بېلابېلو اندازونو موجوده ده خپل خپل علامتونه او نخښې لري چې د علمي انداز نۀ واخله تر عوامي انداز پورې پکښې خلک خپل…

د يارانو په يارۍ کښې څۀ حجاب دے

انساني ژوند په هره حواله د يوبل سره تړلے دے ځکه خو د ژوند د هر ميدان خپل خپل نظامونه او تنظيمونه وي د کومو په ذريعه چې مرامونه او مقصدونه تر لاسه کېږي ـ د ژوند د نورو ميدانونو…

د يارانو په يارۍ کښې څۀ حجاب دے

“شکی”افسانہ

هر چا خولې پټې کړې وې د يو بل نه لرې لرې ناست وو د سرور خان صېب  برداشت او ضبط د کتو ؤ ـ  رنګ ئې تک تور الوتے ؤ لکه چې دا روح د دۀ نۀ وتے وي …

شکي افسانه

وړومبۍ مۍ

ما به په اخري ځل تقريبا يو کال مخکښې د يو ملګري په واده کښې ليدلے ؤ ـ د سلام دعا نه علاوه مې ورسره ډېر ګپ شپ هم نۀ ؤ لګولے ـ که ما ته پته وې نو ما…

خېر د پښتنو نه د پښتو د پاره غواړي

پښتو ژبه او ادب په خپله غېږه کښې داسې د ذکر وړ شخصيتونه لري چا چې د زړۀ په وينو د پښتو باغ ښېرازه ساتلے دے د خپلو ذاتي پېژندګلو او خانداني پس منظر وړاندې کولو په ځائے ئې خپل…

په سويلي پښتونخوا کښې د نظري کره کتنې ارتقائي يون

تنقيد د ادب سره داسې اوږه په اوږه راروان دے چې په هيڅ صورت ترې انکار نۀ شي کېدے ادب د تنقيد نه او تنقيد دادب نه بغېر نيمګړے وي د تنقيد د پاره د کره کتنې،جاج، محاکمې او فيصلې…

خوارو زار وطن

د نړۍ په مخ يو داسې وطن هم شته چې د قدرت له خوا يوه داسې ارزښتناکه تحفه ده چې نۀ ئې ثاني شته او نۀ ئې سيال شته ـ خو له بده مرغه وګړي ئې نۀ تر اوسه د…

بويه کۀ بيا سپرلے راځي سپړي ګلونه